Grieken zijn anders

Het optreden van de huidige Griekse regering heeft bij ons voor nogal wat opschudding gezorgd. De frontale bot-singen met de Europese partners stuiten op veel onbegrip. Voor Europa mag de Griekse strategie op een  kamikazeactie lijken, maar vanuit Grieks de geschiedenis is het een en ander te verklaren.  Er is een parallel tussen de Griekse onder-handelingen met de EU en het verzet tegen de Turkse bezetter meer dan twee eeuwen geleden. De Griekse geschiedenis verschilt sterk van de ontwikkeling van West Europa. Zeker als je kijkt naar de beleving erbij. Ook al hoort Griekenland als bakermat van de Europese beschaving geestelijk bij Europa, de Grieken hebben sinds de opsplitsing van het Romeinse Rijk aan het eind van de vierde eeuw in een oostelijk en westelijk deel, tot aan de stichting van de Griekse staat in 1832, vooral onder oosterse invloedssfeer gestaan. Griekenland is vier eeuwen lang door de Turken overheerst en daardoor sterk georienteerd op het oosten. Belangrijke geestelijke stromingen zoals de renaissance en de verlichting zijn aan hen voorbij gegaan. Tijdens de Turkse bezetting zocht de Griekse bevolking, die onder erbarmelijke omstandigheden moest zien te overleven, zijn toevlucht tot onconventionele strijdmethodes en overlevingsstrategieën. De huidige  EU- aanpak door een groot deel van de bevolking niet als economisch beleid gezien, maar als een vernederende aanval op de fysieke integriteit van het volk. Akkoord gaan met meer bezuinigingen staat op dit moment voor de gemiddelde Griek gelijk aan onderwerping aan de vijand. Gezien in het kader van de nationale trots een daad die een Griek niet zal doen.