Gezond verstand

De verkiezingen zijn weer voorbij. Er was echt verkiezingskoorts. Elke dag op de televisie. 's Morgens als ik om 7.00 uur naar mijn werk reed, begon de dag met het nieuws: verkiezingen.
Hoe belangrijk zijn  verkiezingen eigenlijk? Nou het gaat wel over onze toekomst. Maar hebben we dan veel invloed vraag ik mijzelf wel eens af?
Ik denk het eigenlijk wel. Gaan stemmen is dan ook erg belangrijk. Een bevochten recht waar je gebruik van moet maken. Maar wat weten wij eigenlijk van de programma's van al die politieke partijen?

Verkiezingen blijkt uit allerlei onderzoek, zijn het feest van de naïviteit. Terwijl de lijsttrekkers met behulp van de doorberekening van het CPB hun standpunten proberen uit te leggen ten aan zien van complexe vraagstukken, als wel of niet Europa, beoordeelt de helft van vrouwelijk Nederland met glazige ogen de kleren van Mark Rutten. Het nieuws in de krant leert ze later wel wie er liegt: Mark, Emile of veel belangrijker: Estelle Gullit , pardon Cruijff, met haar kickbokser.
Bij jongeren schijnt het met de onwetendheid over de politiek even treurig te zijn gesteld. En de mannen? Ook daar zijn er bedroevend veel van die het woord ‘coalitie’ nog niet kunnen uitleggen. Heeft Nederland dan toch iets teveel geblowd? Ik las een column waarin de schrijver zich af vraagt  waarom het stemrecht gegeven wordt aan mensen die aantoonbaar zo veel desinteresse of onnozelheid voor politiek aan de dag leggen. "Voor het besturen van een auto heb je een rijbewijs nodig, voor het besturen van het land niets meer dan het vermogen een rood potlood vast te houden", schreef hij.
Nou daar ben ik het niet mee eens.  Kunnen wij al die plannen wel kennen? Gelukkig hebben we de Stemwijzer.nl en Kieskompas.nl om iets over onze eigen voorkeur en de standpunten van de partijen te leren. Mijn zoon Max, van 16, heeft ze allemaal ingevuld.

Maar gaat het daar wel over? Die programma's. Deels wel. Maar ook over de vraag: heb ik vertrouwen in die man of vrouw die ons land de komende tijd moet leiden? Kan die ons hier, in Europa of de Wereld wel vertegenwoordigen? Staat er echt iemand met een zekere power?
Ik denk dat de meeste mensen intuïtief aanvoelen hoe het zit. En dat bepaalt misschien wel uiteindelijk onze keuze.
En het heeft gewerkt. Nederlanders hebben hun gezond verstand weer gebruikt. Men heeft afgewogen hoe de balans het beste bewaard kan worden. Dus enigszins de exit voor Wilders en ook de SP als de andere conservatieve partij maar dan op links heeft niet doorgezet. Het wachten is nu op een stabiel kabinet. Na 10 jaar zwabberen verdienen we dat wel.

Pas op! Dieven.

Nederland is weer terug van het vakantie. Tjonge, wat kon ik dit jaar de vakantie toch goed gebruiken. Voor het eerst heb ik in mijn vakantie helemaal niets gedaan. Alleen maar geluierd en boeken gelezen. eigenlijk had ik mij voorgenomen om in mijn vakantie iets aan een nieuw projectvoorstel te doen. Tussendoor even rustig in de schaduw een aantal uurtjes werken. Daarna weer je gedachten lekker op nul zetten. Maar dat kwam er niet van, te moe gewoon. Dus heb lekker in de zon gezeten en niet in de schaduw. Ook heb verder weinig kastelen bezocht, kerktorens beklommen of door musea geslenterd. Ja, zei mijn oudste dochter, ik heb een tweeling waarvan de oudste een minuut eerder is geboren, je wordt een dagje ouder. Dus ook je belasting moet je daar op aanpassen..... Ik snap wel dat je moe bent na een jaar buffelen. Nou die eerste week op vakantie was ik niet echt te genieten, afkicken van het werk.

Wel ben ik met mijn zoon Max en zijn vriend Nick, die bij ons in Serignan logeerde, naar Barcelona gegaan. Het was die dag kei-heet. Max had voorspeld dat het die dag minder zonnig zou zijn in Serignan. Vandaar het uitstapje naar Barcelona.  Eerst lekker op een terrasje zitten lunchen met die jongens. Daarna slenteren door de stad. Omdat het zondag was, waren weinig winkels open. En ze houden allebei nogal van shoppen. Kom daarvoor maar eens bij de doorsnee jongen. Pech dus. Na een tijdje vond ik het mooi genoeg. Ben bij het standbeeld van Columbus, aan het eind van de Ramblas, onder een palmboom gaan zitten  met een boek. Wat je dan ziet.....

Er stopte een busje met Japanners naast mij om foto's te maken van het beeld. Even stond hun rug-
zak onbeheerd voor hen. Uit het niets komt een wat oudere jongen, ik schat hem een jaar of twintig, op een fiets langsrijden, bukt al rijdend en steelt de tas en gaat er vandoor. Die Jap begint te roepen en gaat er schreeuwend achteraan. De jongen fietsen als een gek. Vanuit mijn plek onder de palmboom kon ik alles volgen. Even heb ik gedacht de man te helpen maar ze waren al te ver weg om nog iets te kunnen betekenen. Bij een stoplicht stonden een aantal mensen te wachten. Zij hoorden het geschreeuw ook. En de aansnellende fietser. een voetganger die daar wachtte schopt een  tegen de voorbijrijdende fiets. De jongen over de kop, hij krabbelt op er rijdt verder. De anderen er achteraan. De hoek om, uit mijn zicht. Even later kwam de Japanner terug, met zijn rugzak.Wat ik van mijzelf vreemd vond? Ik had geen medelijden met de stelende fietser. Ook al heeft hij een flinke smak gemaakt en zal hij een afgeschaafde kop hebben gehad.