Scheuren door Rome

Afgelopen week was het jaarlijkse DC-weekend met mijn collega,s. Voor het eerst in een stad. Namelijk Rome. Nu vind ik Rome een van de leukste steden die ik ken. En ik weet er al redelijk de weg. Het was weer een fantastisch weekend. Hele leuke dingen gedaan met hele leuke mensen. Onder andere hebben we het graf van Petrus, de vriend van Jezus, bezocht. Mijn collega Peter (Peter-Petrus, toeval dat hij het geregeld heeft?) had het speciaal geregeld. Je moet weten dat onder de Sint Pieter, een enorme kathedraal in het Vaticaan in Rome, nog twee kerken liggen. Bij het bezoek aan het graf van Petrus daal je af onder de grond. Helemaal onderin ligt de oudste kerk, zo'n 1900 jaar oud. Daar bovenop hebben ze 1600 jaar geleden een nieuwe kerk gebouwd. Daar bovenop 500 jaar geleden de Sint Pieter zoals die er nu nog staat. Het was indrukwekkend. Maar ook kei heet. Om het allemaal te bewaren voor later is er een luchtvochtigheid van 98%. Dat is zo'n beetje wat je voelt als je in de tropen 's ochtends je kamer met airconditioning uitstapt het oerwoud in.

De volgende dag zijn we het "Bernini-mysterie" gaan doen. Dat is een zoektocht naar het "licht"zullen we maar zeggen. Gebaseerd op het boek van Dan Brown. Er is ook een film van gemaakt. Het leuke was dat we met golfkarretjes van de ene plek naar de andere moesten rijden. Nou dat werd scheuren. Nog nooit zo lekker gescheurd in een elektrisch karretje. Met uitzondering dan van de wagen van de melkboer in mijn jeugd. Wat hebben we gelachen.

Als je ooit in Rome komt moet je zeker zo'n karretje huren. Wat mij opviel is dat de romeinen erg opletten wat jij doet in het verkeer en echt rekening met je houden. Moet je in Nederland eens om komen. Dus weer wat geleerd en een viooroordeel gesneuveld.

Met een golfkarretje door Rome scheuren

Gisteren het Bernini-mysterie. Met mijn collega's kregen we opdrachten om het mysterie te ontcijferen. Met een golfkarretje reden we van plaats naar plaats. Het waren vooral kerken met in iedere kerk een of meerdere beelden van Bernini.
Wat ontzettend leuk was, was het rijden met die golfkarretjes door Rome. Het is daar vierbaans, zonder strepen op de weg. Iedereen doet maar wat. Je rijdt soms met 5 of 6 auto's naast elkaar. Scooters schieten er tussendoor. Het lijkt een ongeorganiseerde bende. Maar dat is het niet. Eigenlijk houdt iedereen veel rekening met elkaar. Moet je in Nederland eens proberen.

Zo stond ik eens een paar minuten stil op een heuvel voor een kruising. Ik had al lang kunnen doorrijden. Maar moest even iets uitzoeken op een kaart. Staan er 4 auto's achter je te wachten. Geduldig tot dat je klaar bent! Geef mij Rome maar. Onze vooroordelen kloppen toch niet zo goed bij de werkelijkheid.

Bij Petrus in de St Pieter

Vandaag met mijn collega's in Rome op stap. Naar het museum in het Vaticaan. Elke zaal volgestampt met kunst van 5000 jaar geleden tot nu toe! Daarna naar de opgravingen onder de St Pieter. Hier ligt het graf van Petrus, vriend van Jezus en de eerste Paus van Rome. Het was diep onder de St Pieter. Luchtvochtigheid 98%. Dus warm, het leek wel de tropen. Maar heel indrukwekkend. Daarna lekker op een terras met mijn collega's. Blijft een feest!

Op weg naar Rome

Volgende week ga ik naar Rome. Samen met mijn collega's hebben we een team-weekend. We waren al op diverse plekken. Maar dit jaar bestaat ons bedrijf 15 jaar. Dus leek het een goed idee om wat verder weg te gaan. Overigens is vliegen niet meer zo duur en verblijven we op een camping iets buiten Rome.
Vrijdagavond zat ik te eten met mijn achterbuurman. Hij heeft me op het idee gebracht van de camping in Rome. Ik ben hem op voorhand al dankbaar. En heb hem dus ook maar alvast bedankt.
Want weg met mijn collega's is een feest. Ongedwongen samen dingen doen. Plezier hebben en dat ook delen. Elk jaar kijk ik er naar uit! Onderweg zal ik wel even een verslag doen van onze avonturen. Wordt het net zo leuk als vorig jaar dan teken ik ervoor.