Als ik maar even vakantie heb, ben ik weg naar Serignan in Frankrijk. Het was daar heerlijk. De zon scheen volop. Geertje is een week eerder al naar het zuiden vertrokken. Met Ryanair vlieg je voor een habbekrats naar Beziers. De luchthaven, waar maar twee keer per week zo'n vliegtuig landt, ligt 20 minuten van ons huis. jammer genoeg vliegen ze niet tussen november en april. Te weinig volk.
Vorige week was het de hele week 30 graden. Als ik de week ervoor tegen de avond met Geertje belde zat ze iedere keer met een vriendin uit het dorp op een terrasje. Wel raar vertelde zij. Het is warm maar wel vroeg donker en dan zo van het strand nog even iets drinken in Valras. Rond oktober is er eigenlijk niet zoveel meer te doen. Het touristenseizoen is over. Met Max ben ik vorige week vrijdag eind van de middag uit Nederland vertrokken. Wat een file's. Pas ver voorbij Antwerpen hield het op. We zijn onderweg blijven slapen. Meestal in Parijs. Die stad kennen we nu op ons duimpje. Dit keer echter in Orleans.
Zaterdag vroeg in de middag waren we al in Serignan. Eerst lekker in de zon zitten bakken met een nieuw boek. Daarna nog snel even boodschappen doen. En even naar de kapper. Ik vind het altijd leuk om in een ander land naar de kapper te gaan. Overal knippen ze weer anders. Bij de kapper bleek dat die bijna ging sluiten. Maar het kon nog net even. De "oude" kapper was weg. Een ander had het overgenomen. Spreek je engels vroeg ik haar. Had ik net zo goed niet kunnen vragen. Hoe lang wil je je haar vroeg zij in het frans? Ze heeft me goed geknipt. Ze kon alleen met haar collega praten, aan mij had ze niets. Van Max begreep ik dat ik zijde zacht haar had, wat leuk was om te wassen. Weet ik dat ook weer. Volgende keer maar terug naar mijn franse kapster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten