Intolerantie door geloof?

Door het geweld van de laatste tijd stelt menigeen zich de vraag: leidt godsdienst bijna per definitie tot fanatisme, onverdraagzaamheid en intolerantie. Ik denk het niet. Er bestaat een fundamenteel verschil tussen de waarden die elke grote religie predikt zoals liefde, verdraag-zaamheid en de wreedheden die werden en worden gepleegd tegen mensen met een andere cultuur, ideologie, religie, seksuele voorkeur of huidskleur in naam van het geloof. In mijn wereldbeeld zit het hem niet zoazeer in het geloof maar wat gelovigen ervan maken. Dogmatisch denkende mensen, zijn mensen die de betekenis en inhoud van hun geloof ontlenen aan een autoriteit. Het boek, de dominee, priester  of imam bieden voor hen die zekerheid. Die mensen willen het letterlijk weten, zij gaan ervan uit dat hun geloof niet veranderd is en ook niet kan veranderen. De beschreven grondslag van hun geloof of de uitleg ervan nemen zij letterlijk. Daarmee kun je moeilijke vragen uit de weg gaan, en vinden dat alles moet blijven zoals het is. Letterlijk-denken betekent ook dat  geen interpretatie mogelijk is. Het staat er zoals het er staat, er moet niet te veel over gedacht worden. Eigenlijk zijn ze ontzettend onzeker en gaan extreem op zoek naar die zekerheid in hun leven. Deze mensen zijn daarom erg zeker van hun geloof. Hun manier van geloven geeft betekent wel dat er geen ruimte is voor anders denkende. De gevolgen daarvan zie je in het Midden Oosten en nu ook steeds dichterbij. We zullen ons moeten afvragen hoe wij zekerheden in het leven kunnen brengen van die letterlijk denkende willen wij dat zij niet het pad inslaan van het fundamentalisme en het extreme geweld dat daar uit voort kan komen.