Pas op! Dieven.

Nederland is weer terug van het vakantie. Tjonge, wat kon ik dit jaar de vakantie toch goed gebruiken. Voor het eerst heb ik in mijn vakantie helemaal niets gedaan. Alleen maar geluierd en boeken gelezen. eigenlijk had ik mij voorgenomen om in mijn vakantie iets aan een nieuw projectvoorstel te doen. Tussendoor even rustig in de schaduw een aantal uurtjes werken. Daarna weer je gedachten lekker op nul zetten. Maar dat kwam er niet van, te moe gewoon. Dus heb lekker in de zon gezeten en niet in de schaduw. Ook heb verder weinig kastelen bezocht, kerktorens beklommen of door musea geslenterd. Ja, zei mijn oudste dochter, ik heb een tweeling waarvan de oudste een minuut eerder is geboren, je wordt een dagje ouder. Dus ook je belasting moet je daar op aanpassen..... Ik snap wel dat je moe bent na een jaar buffelen. Nou die eerste week op vakantie was ik niet echt te genieten, afkicken van het werk.

Wel ben ik met mijn zoon Max en zijn vriend Nick, die bij ons in Serignan logeerde, naar Barcelona gegaan. Het was die dag kei-heet. Max had voorspeld dat het die dag minder zonnig zou zijn in Serignan. Vandaar het uitstapje naar Barcelona.  Eerst lekker op een terrasje zitten lunchen met die jongens. Daarna slenteren door de stad. Omdat het zondag was, waren weinig winkels open. En ze houden allebei nogal van shoppen. Kom daarvoor maar eens bij de doorsnee jongen. Pech dus. Na een tijdje vond ik het mooi genoeg. Ben bij het standbeeld van Columbus, aan het eind van de Ramblas, onder een palmboom gaan zitten  met een boek. Wat je dan ziet.....

Er stopte een busje met Japanners naast mij om foto's te maken van het beeld. Even stond hun rug-
zak onbeheerd voor hen. Uit het niets komt een wat oudere jongen, ik schat hem een jaar of twintig, op een fiets langsrijden, bukt al rijdend en steelt de tas en gaat er vandoor. Die Jap begint te roepen en gaat er schreeuwend achteraan. De jongen fietsen als een gek. Vanuit mijn plek onder de palmboom kon ik alles volgen. Even heb ik gedacht de man te helpen maar ze waren al te ver weg om nog iets te kunnen betekenen. Bij een stoplicht stonden een aantal mensen te wachten. Zij hoorden het geschreeuw ook. En de aansnellende fietser. een voetganger die daar wachtte schopt een  tegen de voorbijrijdende fiets. De jongen over de kop, hij krabbelt op er rijdt verder. De anderen er achteraan. De hoek om, uit mijn zicht. Even later kwam de Japanner terug, met zijn rugzak.Wat ik van mijzelf vreemd vond? Ik had geen medelijden met de stelende fietser. Ook al heeft hij een flinke smak gemaakt en zal hij een afgeschaafde kop hebben gehad.