Op 1 mei is het de "Dag van de arbeid".
Nu was die dag ik in Serignan en kwam er achter dat het dak aan de rand lekte. Dit wist ik eigenlijk wel want de verf op het hout waarmee de dakrand van onderen is afgewerkt bladderde af.
De zon scheen vanochtend al heel lekker en toen Max om 12.00 uur zijn bed uit kwam dacht ik: laat ik eens naar de dakpannen gaan kijken. Nou een ervan was gescheurd en twee zaten los.
Snel bekeken. Max had ik nodig om de ladder vast te houden want aan de zijkant tegen het huis staan is een beetje wankel. E als je van de ladder valt duurt het dagen voor mijn beide bejaarde buurvrouwen me vinden. Als ze mij al zouden missen.
Ik had gelukkig nog een zak cement in de garage staan en een emmer en troffel waren snel gevonden. Ik kom niet voor niets uit een familie waarbij mijn beide opa's een bouwbedrijf hadden. Dus snel aan de gang. Na de eerste dakpan gerepareerd te hebben kwam ik er snel achter dat ik specie te kort kwam. Even snel scheren en douchen. Had ik nog niet gedaan, heb lekker zitten lezen in de tuin. De zon scheen geweldig, weet je nog? En daarna naar de winkel. Ik had het nog niet door toen ik bij de Brico parkeerde. Het hele parkeerterrein was leeg. Nou die zijn allemaal druk aan het werk dacht ik nog. Keek op mijn horloge en zag dat het vandaag 31 april was. Een mei dus. Ja mijn horloge verspringt nog niet automatisch een dag!
Een mei, de Dag van de arbeid. Heel Frankrijk is dan vrij. Behalve de bakker, de Mc Donalds en de Buffalo Grill.
Ik had de bloemetjes al in de winkels gezien. Op de Dag van de arbeid geeft heel Frankrijk elkaar een klein bloemetje. Helemaal vergeten die voor mijn bejaarde buurvrouwen te kopen. Ben vanochtend ook geen brood gaan kopen. We hadden gisteravond toevallig een zak kleine bruine broodjes gekocht. Dus vanochtend geen Flute banette van de warme bakker. En dus ook geen bloemetjes gezien op ons dorpsplein in Serignan.
Sorry buurvrouwen, geen bloemetjes vandaag op de Dag van de arbeid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten