Deze week op een ochtend zat ik al vroeg bij de Prefecture. We hebben de oude auto van onze achterbuurvrouw gekocht. Een Toyota Yaris uit het jaar kruik. Gelukkig kan er aan zo'n Toyota niks stukgaan. Maar het is toch heel handig als je hier in Serignan ook een klein wagentje hebt staan. Een ticket met het vliegtuig is veel goedkoper dan met de auto via de tolweg naar het zuiden rijden. En met zo'n oud karretje heb je wel vervoer.
Bij de Prefectuur leer je trouwens wat de macht van een ambtenaar is. Het kenteken van de auto moest worden overgeschreven. We hebben uren gewacht. tjonge wat ging het langzaam. En onze achterbuurvrouw had ook haar baby van 3 maanden meegenomen.
Aan het non-verbale gedrag van de vrouw achter de balie kon je zien dat zij de baas was. Hoeveel mensen wel niet teruggestuurd zijn omdat volgens haar iets niet in orde was. Bij haar collega werd niemand teruggestuurd. Toen klopte ons huisnummer niet. Het is recent gewijzigd van 104 naar 103. Er waren n.l. twee nummers 104 in de straat. Tot voor kort kon je zelf je huisnummer bepalen. Toen we het huis kochten was het huisnummer 104. Als je een kenteken van een auto gaat overschrijven moet je een recente rekening van bijvoorbeeld de electra meenemen. Daaruit blijkt dan dat je op 103 woont. En die rekening met 103 had ik nog niet. Wel een rekening met 104. Nu staat de auto op 104. Is niet correct maar wel handiger. Zij was namelijk niet van plan het nieuwe nummer in te voeren. Tjaaa, een ambtenaar.
Ergens las ik dat je jhe nogal druk maakt m.b.t. duurzaamheid.
BeantwoordenVerwijderenEen tweede huis, een auto in Frankrijk, de vliegreizen overal heel.
Ik heb niets tegen dolce var niente....maar dan geen preek over duurzaamheid!